Als moeder van 2 uhb-ers (2008 en 2014) weet ik uit ervaring hoe intensief en bewogen school kan zijn voor kinderen die niet in het schoolsysteem passen. Alsof je een heel groot vierkant in een heel klein rond vormpje probeert te stoppen… Mijn kinderen zijn niet uitgevallen, maar het heeft niet veel gescheeld.

Naar aanleiding van deze persoonlijke ervaring heb ik mij een paar jaar geleden gespecialiseerd in kinderen die dreigen uit te vallen of al uitgevallen zijn uit het schoolsysteem. En dan juist via lichaamsgerichte therapie.
Ik geloof er namelijk in dat een teveel aan stress – waaronder ook (school-)trauma – zich in het lichaam vastzet. Het geeft dan lichamelijke, psychische en psychosomatische klachten geven. Denk aan de welbekende buikpijn en hoofdpijn, maar ook gedragsproblemen (vooral veel woede), zindelijkheidsproblemen, slaapproblemen, dwanghandelingen, vermoeidheid/burn-out-achtige klachten of depressie.
Ik geloof er óók in, dat via het lichaam werken een perfecte manier is om van de stress af te komen en het trauma te helen. Niet door te praten, maar door het lijf anders op de stressfactor of trigger te laten reageren.
Ik heb ook al mogen ervaren dat deze manier van werken heel doeltreffend is. Juist in al zijn eenvoud is het heel krachtig.

Binnen de behandeling en begeleiding maak ik veel gebruik van kinesiologie en reflexintegratie, met als doel rust te krijgen in lijf èn hoofd. Als we dat bereikt hebben, kunnen we via het lijf gaan werken aan beperkende overtuigingen als ‘ik kan het niet’ of ‘dit lukt me toch nooit!’

Verder maak ik regelmatig gebruik van holistische EMDR, wat heel goed toepasbaar is bij schooltrauma en niet helpende overtuigingen.

Het fijne aan deze manier van werken is, dat niet alles tot in detail besproken hoeft te worden. Het lijf vertelt mij wat er nodig is om weer te herstellen, om weer meer veerkracht te krijgen. Zodat uiteindelijk school weer te dragen wordt en misschien zelfs wel weer leuk wordt.