Als moeder van drie (2008, 2010, 2012) gevoelige en vermoedelijk hb kinderen, weet ik hoe lastig het soms is voor kinderen om met alle prikkels en druk van deze tijd om te gaan. En ook om aansluiting te vinden bij leeftijdsgenootjes die zich niet bezighouden met ‘de grote vragen’. Het kan zorgen voor stress, neerslachtigheid en oververmoeidheid waardoor ze steeds verder van hun eigen, blije ik af komen te staan. 

Bij onze oudste werd zijn ‘anders zijn’ vooral zichtbaar toen hij naar de basisschool ging. Dat zorgde ervoor dat wij met speltherapie zijn begonnen en dat ik mij tegelijkertijd ben gaan verdiepen in pedagogiek, voetreflextherapie, ademwerk en mindfulness, maar ook reiki. Hiermee kregen ik, maar ook mijn kinderen, meer begrip, inzicht en tools om weer in balans te komen en blijven.

Ook (her)ontdekte via mijn kinderen de kracht van mijn eigen gevoeligheid.  Toen thuis alles weer rustiger was en ik ervaarde wat het effect was van een holistische benadering, voelde ik steeds sterker het verlangen om daar ook professioneel iets mee te gaan doen. Zo kon ik ook andere kinderen en volwassenen bewust maken en begeleiden om gevoeligheid en (hoog)begaafdheid te omarmen en handvatten aan te reiken om hiermee om te gaan. Op die manier wordt het geen last maar een superkracht!

Dat verlangen leef ik inmiddels. Als lichaamsgerichte coach, trainer en therapeut begeleid ik jong en oud om van binnenuit tot bloei te komen. Ook is mijn toolbox flink uitgebreid. Dit stelt mij in staat om, afhankelijk van het vraagstuk, de tools in te zetten die het beste passen bij het vraagstuk.

Dat kan de ene keer systemisch werk zijn, en een andere keer een NEI-sessie, EFT (tapping), een helende wandeling in de natuur of een visualisatie, gevolgd door een creatieve oefening. 

Het kan ook zijn dat het vooral belangrijk is de stilte op te zoeken. Even niet te praten. Dan geef ik ademoefeningen, geleide meditaties, gaan we creatief aan de slag of geen ik een ontspannende voetmassage. Juist vanuit die stilte krijgt het lichaam de ruimte om het zenuwstelsel tot rust te laten komen. De meeste kinderen vinden dit heerlijk. Ouders overigens ook!

Mijn ervaring is dat lichaamswerk in combinatie met coaching en creativiteit eraan bijdragen dat kinderen weer in contact komen met wie ze in essentie zijn. Ze ontdekken hun innerlijke hulpbronnen en leren lichaamssignalen, zoals stress, herkennen en duiden. Dankzij de praktische handvatten die ik ze leer, ontdekken ze hoe ze zichzelf tot rust kunnen brengen en hoe ze dat contact met zichzelf duurzaam kunnen versterken. 

Van daaruit worden ze weer krachtig en weer verbonden met zichzelf en hun omgeving. Zo ontstaat er nieuwe ruimte en vertrouwen om weer volop aan het leven deel te nemen en de weg naar school terug te vinden. Ze komen weer tot bloei, van binnenuit!