Mama, mama, mama!!!! Ik ben toegelaten op het tweetalig VWO!!!!

Ik was een stuk wezen wandelen en deed de deur van het huis open. Ik werd verwelkomd door mijn zoon. Stuiterend stond hij in de deuropening en de enthousiasme en opluchting straalde van hem af! Mijn moederhart vulde me met warmte. Onze zoon die al bijna twee jaar thuis zit is weer toegelaten op een “echte” school en hij straalt! Het gevoel van angst voor school lijkt gedeeltelijk plaats te hebben gemaakt voor een gevoel van enthousiasme en wilskracht!

De afgelopen maanden merkten we dat de angst voor school weer oplaaide. Zijn emoties had hij weer moeilijker onder controle en de t-shirts werden weer consequent opgekauwd! Het begon al met de webinars die we keken die gehouden werden in plaats van de open dagen die normaal op scholen gegeven worden. Vanwege corona konden deze dagen niet doorgaan en dus zaten wij twee avonden met het gezin achter de laptop om te kijken wat hem meer aansprak: het technasium of tweetalig. Het technasium was niet wat hij ervan verwacht had, maar bij het tweetalig onderwijs zagen wij gelukkig een voorzichting enthousiame!

Na aanmelding wachtte ons nog een verrassing. Ineens bleek er een toelatingsinterview te zijn waarin hij in het Engels moest laten zien dat hij gemotiveerd was! Daar hadden we geen rekening mee gehouden en wederom laaide de spanning op! Wat waren we trots toen hij op een middag zelf een Engelse tekst schreef die hij wilde presenteren, zonder strijd of mopperen oefende en later 100% gemotiveerd via Teams het intake interview had! 

En vandaag was het dus de grote dag! De inspanning werd beloond. Wat een prachtige succeservaring! En wat zijn we trots op hem! Hij heeft zijn angst overwonnen en hard gewerkt! We gaan dit vanavond lekker vieren met pannenkoeken van het pannenkoekenhuis!!