Podcast, boek uitgekomen, laatste dag Hart voor IQ & gesprek met IB-er – wat een achtbaan!

De afgelopen 7 dagen waren echt een achtbaan met gelukkig heel veel highs!

Vrijdag stapte ik in de auto voor een lange rit naar Desirée Houkema. Ik heb haar leren kennen toen ik de Peers4Parents facilitator training deed en aangezien ik voor mijn boek een podcastserie aan het maken ben wilden we samen een podcast maken over het belang van het hebben van peers voor ouders, omdat de reis met een begaafd kind (hoewel prachtig) niet altijd even makkelijk is. Het opnemen van de podcast was fijn en ik hoop jullie snel het resultaat te laten horen. Vandaag wordt de eerste edit gedaan! Maar wat voor mij nog fijner was, waren de persoonlijke gesprekken. De herkenning in de manier van het beleven van de begaafdheid. Dat het niet puur het cognitieve is, maar ook een emotionele, spirituele en creatieve intensiteit met zich mee brengt… De energie hing in de lucht en was bijna tastbaar. Voor we het wisten waren er 5 uren voorbij. Wat mooi zijn gesprekken met mensen die zo puur zijn!

De dinsdag erop was het niet moeilijk om dit gevoel vast te houden. Weer stapte ik in de auto, maar dit keer om een podcast op te nemen over Passend Onderwijs met Sonja Morbé. Ook deze podcast horen jullie binnenkort! Sonja heb ik leren kennen toen het samenwerkingsverband waar onze zoon thuiszitter was een minicongres organiseerde over hoogbegaafdheid. Zij was daar een van de sprekers – maar we hadden elkaar nog nooit in het echt ontmoet of zelfs gesproken – spannend dus! Voor we de podcast opnamen besloten we eerst wat te drinken en te lunchen. En ook dit was zo fijn. Wat een prachtige gesprekken en hoe mooi om zo’n klik te ervaren. Ook hier vloog de tijd voorbij en voor we het wisten waren er 4 uur verstreken.

Onderweg naar huis begonnen er ineens berichtjes en appjes binnen te druppelen. Mensen hadden mijn boek binnen gekregen en waren begonnen met lezen – nog voor ik het zelf in mijn handen had gehad – het lag thuis op mij te wachten ;). Wat hartverwarmend om de mooie reacties te lezen….

“Ik heb zojuist je boek binnen gekregen en ben er ingezogen. Wat een fijn leesbaar boek en wat een herkenning!!!! Niet normaal meer gewoon! Je omschrijft mijn kinderen, ik voel herkenning zoals de herkenning die jij omschrijft.
Dankjewel voor het schrijven van dit fijne boek.”

De volgende dag was er één met een lach en een traan. Het was Dani’s laatste dag bij HOOOM en Hart voor IQ (Haviq) in Papendrecht. Er was een prachtig feest van gemaakt en hij had genoten! Rookmachines, springkussens, films… Echt heel erg fijn! Mooi om dit zo af te hebben kunnen sluiten – ook omdat het de laatste tijd niet altijd even makkelijk was (voor hem en voor ons). Toen we bij de auto stonden kwamen de tranen… “Ik zie [coach] toch nog wel?”. Nee, helaas… dat kon niet meer. Maar hij kon zo trots op zichzelf zijn dat hij dit goed had afgerond (daar kreeg hij ook een prachtig certificaat voor!) en volgend jaar gaat hij beginnen aan zijn nieuwe avontuur.
We hebben fijne mensen geregeld die vlakbij zijn nieuwe school (en met korte lijntjesl!) voor hem klaar staan en hem gaan helpen als het even zwaar wordt, hem verder gaan leren werken aan zijn executieve functies en het ‘leren leren’ en waar hij drie dagen in de week na school naartoe kan om aan zijn huiswerk te werken. Bovendien hebben zij een vangnet… Een thuiszittersgroep – mocht het toch soms nog teveel worden – met een focus met peers weer tot rust te komen, toch te werken waar dat kan en je áán te zetten zodat je op het moment dat je er klaar voor bent school weer kunt hervatten. Hopelijk is dit niet nodig… maar het geeft rust dat het er is.

Zojuist ben ik ook nog even langs gegaan bij de IB-er van zijn school van inschrijving. Ook hier lag een mooi getuigschrift op hem te wachten en voor deze mama voelde het fijn dat ons verhaal toch een beetje het verschil had gemaakt. Er lagen mooie plannen klaar om de kennis van hoogbegaafdheid binnen de stichting te vergroten, specialisten hoogbegaafdheid op te leiden en cursussen te doen om ook de executieve functies bij HB’ers (en andere kinderen ;)) te versterken. Mede omdat onze situaties ze aan het denken had gezet… Fijn dat ons verhaal ook op zijn oude school voor anderen nu ook het verschil kan maken….